تفکیک جنسیتی - حالا چرا

1- توی این سه دهه و اندی که از عمر جمهوری اسلامی میگذره همیشه انحراف جامعه از ارزش های اسلامی صورت مساله بعضی ها بوده و هر زمان که سمبه شون پر زور بوده ارزش ها رو حفظ کردند. شاید عبارت "یا روسری یا توسری" بهترین نمونه از همین تفکر حاکم کردن و حفظ ارزش ها باشه.

2- تمامی این سال ها عده ای در هر سازمان و نهاد و کارخانه و ... دولتی به اسم حراست حضور داشتند.بی شک یکی از وظایف این آدمها ایجاد فضای ترس برای حفظ ارزشهای اسلامی در بین کارکنان و کارمندان است.

3- سال 1380، وقتی فضای جامعه قدری بازتر شده بود؛ در مستند زیر می بینیم که فضای روانی حاکم بر مدارس به قدری تنگه که برداشتن ابرو و بلند کردن ناخن و به همراه داشتن آینه برای دختر جوان دبیرستانی هنجار شکنی و جرم تلقی میشه.

4- مادرم و مجری های زن تلویزیون در دهه 60 مانتوهای اپل دار بد رنگ می پوشند. حالا مادرم و مجری های زن تلویزیون مانتوهای خوش رنگ و خوش فرم تر می پوشن.

زمانی که دایی ام سال دهه 70 پلی تکنیک می رفت شلوار جین و لباس آستین کوتاه اساسا تعریف نشده بود اما دهه 80 که من پلی تکنیک می رفتم تی شرت و جین حالت استاندارد داشت.


5- دهه 90 یه عده استفتا میکنند که حکم با هم بودن دختر پسر در دانشگاه چیست؟ (منبع) و بعد می گویند که "از نظر اسلام رابطه دختر و پسر در جامعه پذيرفته نيست" (منبع). می خواهند که دختر و پسر از هم جذا باشند و اسلام حاکم.

یک نگاه این است که مورد 5 را همسو با با 4 مورد اول تعبیر کنیم. تفکیک جنسیتی را مساله تازه ای نبینیم. به صورت خلاصه: جامعه از راه صواب دارد خارج میشود جلویش را میگیریم؛ قبلا بوده باز هم خواهد بود.
به نظرم این نگاه قدری ساده اندیشانه است چرا که اگر تنها مساله حاکم کردن ارزشها می بود، زمانی که سمبه پر زور تر و جامعه پذیراتر بود انجام می شد. احساس میکنم این برنامه، طرح ریزی شده تا انرژِی دانشجویان ناراضی را به مسائل بی اهمیت هرز بدهند. نفی اصل نظام که بعد از داستانهای سال 88 شکل بسیار منسجم تری به خود گرفت نباید فرصت بازگو شدن در فضای دانشگاه را داشته باشد. نباید دانشجوی بی تفاوت در صحن دانشگاه عبور کند و چیزی در باب گلایه مندی از اصل نظام بشنود برای او بهتر است که گلایه مندی اش ازدر حد تفکیک جنسیتی باشد نه اصل نظام.
اینکه بسیجیان دانشجو بر طبل تفکیک جنسیتی میکوبند و به احتمال زیاد بیشتر هم خواهند کوفت برای این است که زمزمه های مربوط مشروعیت از دست رفته نظام شنیده نشود. کمتر اجرا می کنند و بیشتر سر و صدا.

برای همیشه رفت

مامان جون دیروز برای همیشه رفت.

برای آنکه رفت.

برای آنکه ماند.

رقصی چنین میانهٔ میدانم آرزوست

قصه‌های عامه پسند (۱۹۹۴) - تارانتینو

سگدونی (۱۹۹۲) - تارانتینو

مردان ساده (۱۹۹۲) - هال هارتلی

خوش‌حال می‌شویم اگر بیافزاید.