حماقت همگانی

ما آدمهایی هستیم که به حماقت عادت کردیم . به فکر نکردن عادت کردیم . دوست داریم یه کار اشتباه رو هزار بار انجام بدیم اما یه بار بهترین راه بحل رو پیدا نکنیم .
یعنی چی حالا مگه چی شده ؟ قبول ندارین این جوری هستیم . قبول ندارین اطراف هر کدوم از ماها هزار مورد از حماقتهای خودمون و دیگران وجود داره که اصلا به فکر اصلاحشون نیستیم . اگه اقتصاد و سیاست و ... مشکل داره ، اگه هیچ کدوممون از زندگی راضی نیستیم ، برای اینکه خودمون آدمهای مشکل داری هستیم . اگه همه این آدمها رو ببری آمریکا بذاری با تمام امکانات ، اونجا هم به گند کشیده میشه .
امروز دنبال ثبت نام TOEFL بودم . باز سازمان سنجش بهتر از بانک تجارت شعبه طالقانی ( همون ساختمون بلند شیشه ایه ) بود . تو بانک به جای اینکه عین بچه آدم چهارتا میز پشت سر هم بذارن که آدم به ترتیب کارها رو انجام بده . چهار جا باید بری که تو سه طبقه مختلفه . کارت پیش هرکی تموم میشه باید بپرسی حالا کجا برم . انگار خوبه همه احمق جلوه کنن که نمی دونن الان باید چه گلی به سرشون بگیرن . ( از حق نگذریم بعضی ها هم واقعا خنگ بازی در میارن . نمیدونم کدوم قبرستونی به بعضی از IQ های خارق العاده لیسانس و فوق لیسانس داده که بقیه شو می خوان برن خارج بگیرن )
خدا رو شکر کارهام سریع راه افتاد اما اینکه مجبور باشم تو یه سیستم احمقانه منطقی فکر کنم ، اعصابم رو خرد میکنه .