کارت بازی

1- من و داداشم عاشق کارت بازی بودیم. هر چی کارت تو بازار میومد حتما برامون می خریدن. از ماشین، هلی کوپتر، کشتی و هواپیما و ... بگیر تا ضرب المثل و شهرها و کشورها و امثالهم. دو دست کارت هم خودمون درست کردیم. یکی از روی یه مجله ماشین که بابا از آلمان آورده بود و دومیش، کارت بازیکن که ابداعی خان داداش بود. به هر بازکن پاس، شوت، دریبل و مجموع اعدادی بین 0 تا 10 نسبت داده بود.یادمه فن باستن از کارتهای خوب بود و آلدو سرنا از کارتهای نسبتا بد. خلاصه دنیایی داشتیم با این کارتها. یادش به خیر.چند سال پیش که کمد رو جمع و جور میکردم به یه جعبه کفش برخوردم که توش پر بود از کارتهای مختلف .حس نوستالژی و از این تریپها دست داد.شمردم دیدم 35 دست کارت تو جعبه کفش بود. روم نشد به خان داداش بگم بیا کارت بازی کنیم.
2- وقتی با بقیه کارت بازی میکردیم بعضا به مشکل بر می خوردیم که وزن ماشین کمش بهتره یا زیادش. ارتفاع از سطح دریای شهرها کم باشه خوبه یا اگه زیاد باشه و از اینجور داستانها. خودمون رو خاک خورده وادی کارت بازی حساب میکردیم پس یه جورایی باید نظر ما اعمال میشد.
3- تو یه جمعی نشسته بودیم و راجع به جنگ ایران-عراق حرف میزدیم. یکی از بچه ها گفت که تو عملیات والفجر 8 ایران بیشترین شهید رو داده؛ تقریبا 100 هزار نفر. گفت که این عدد رو دقیقا یادشه چون کارت عملیاتها رو تو دوران راهنمایی بازی میکردن. پرسیدم تعداد شهید کمش برنده است یا زیادش. خندید.