ریش

دبیرستان بودم که چند تا شویدک رو چونه ام سبز شد. فکر میکردم عجب اتفاق مهمی برای بشریت افتاده. دلم می خواست زودتر صورتم پر شه.
چند وقتی هست که حال و حوصله اصلاح کردن ندارم. حس ندارم خط ریش ها رو همتراز بزنم. اصلا اگه ریش پرفسوری متقارن نباشه چی میشه همونجور که قلب وسط نیست ریش هم درست وسط نباشه. خلاصه وقتی ریش نداری دوست داری صورتت پر باشه و وقتی که داری بیشتر اسباب دردسر هستن تا خوشحالی.
خیلی چیزهایی که تو زندگی دنبالشون یه عمر دویدیم وقتی بهشون میرسیم می بینیم اونی که تو ذهن خودمون ساختیم نبوده.