اشتباه نشود .

کامنتهای این نوشته برام جالب بود و با نگرشها و نوع نگاههایی آشنا شدم که به دست آوردنشون اون هم یک جا شاید همیشه مقدور نباشه . به هر حال خوندش رو به اونهایی که حسشو دارن توصیه می کنم .
یه مورد که چندین نفر اون رو تایید کرده بودن این بود که داشتن یا نداشتن بکارت بستگی به خود زن داره چون اختیار اعضای بدنش رو داره که جزو حقوق اولیه هر فردیه ( نقل به مضمون ) . به نظرم اینجا یه اشتباه رخ داده که سعی می کنم اون رو مشخص کنم .
آیا یه مرد حق داره کل بدنش رو خالکوبی کنه و تو یکی از گوشهاش حلقه بندازه ، به علاوه ابروهاشم نازک کنه و لاک بیرنگش هم ترک نشه ؟ جواب بله است . این حق رو داره چون اعضای بدنش متعلق به خودشه و می تونه راجع به اونها تصمیم گیری کنه . اما سوال اینجاست آیا مردی با این ویژگی ها برای زندگی مشترک فرد مطمئنی تلقی میشه یا نه . این رفتارها موجب شناخت میشه و با توجه به این شناخت در مورد اون فرد یه سری گمانه ها به ذهن میرسه ( که لزوما هم درست نیستند ) .
به نظر من موضع بحث در مورد بکارت هم همینه یعنی آیا داشتن یا نداشتن بکارت منجر به شناخت خاصی می تونه بشه یا نه ؟ آیا نداشتن بکارت لزوما دال بر غیر قابل اعتماد بودن دختر می تونه باشه؟ و سوالهایی امثالهم . اساسا اینکه هر کسی اختیار بدن خودش رو داره بدیهیه .