فرصتها

یه استاد داریم از 23 نمره میده و به ازای هر تاخیر بیست و پنج صدم و هر غیبت نیم نمره کم می کنه . چون کلاسش 8 تا 10 چهارشنبه بود مطابق معمول تمام کلاسها رو غیر از دو تا با تاخیر رفتم . جلسه آخر هم غیبت کردم یعنی از اون سه نمره اضافه کلا محروم بودم . امروز لیست نمرات رد کرد . دیدم 15 شدم و بالاترین نمره کلاس 17 شده بود . نمره ام میتونست 18 بشه اما نشد .
خیلی وقتها به گذشته نگاه می کنیم می بینیم خیلی از فرصتها رو راحت از دست دادیم . اما معتقدم اینجور نگاه کردن به گذشته غلطه چون فقط به یک هدف خاص نگاه میشه بقیه چیزهای کسب شده مورد توجه قرار نمی گیره . در مورد تاخیرهای روز چهارشنبه یه علت مهم وجود داره و اون هم بیدار موندن برای دیدن لیگ قهرمانان اروپاست . من لذت دیدن فوتبالها رو کسب کردم که تو این نگاه می تونستم 18 بشم اما 15 شدم به حساب نمیاد .
اینکه آدم بتونه تمام چیزهایی که تو عمرش به دست آورده و تمام چیزهایی رو که از دست داده بررسی کنه غیرممکنه . باید از گذشته عبرت گرفت اما حسرت فرصتهای از دست رفته رو خوردن به کاری نمیاد به علاوه فرصتهای از دست رفته باید با چیزهای به دست آمده همزمان در نظر گرفته بشن.