احساسات وبلاگی

من بالنسبه احساساتی هستم ( بچه که بودم خیلی برای اوشین و خیلی فیلمها و سریالهای دیگه گریه می کردم) اما گذر ایام یادم داده چه جوری باید از بروز خارجی احساسات جلوگیری کنم اما وقتی این نوشته ها (1 2 3 4 5 ) رو خوندم حسابی قیافه ام به هم ریخت جوری که اگه الان کسی بیاد تو اتاقم باید بپرسه چیزی شده؟

احتمالا چند روز پشت سر هم به اینجا سر میزنم تا یه خبر خوب بشنوم .
چه جوری میشه برای کسی که اصلا نمیشناسمش ناراحت و نگران باشم .