تخیل - فیلم - کتاب

من اساسا از فیلمهایی خوشم میاد که ایده های جذاب داشته باشن یا حرفی برای گفتن ( هر دو چه بهتر ) . به عنوان مثال یکی از بهترین فیلمهایی که دیدم ( تو ارکات کامیونیتی درست کردم که خودم تنها عضوش بودم .) کتاب زندگی " Book of Life " ساخته هال هارتلی هستش . متاسفانه در ایران نه کارگردان شناخته شده است و نه فیلمهاش . این فیلم ایده عالی داره . مسیح بر میگرده دنیا رو تعطیل کنه اما آخرش با شیطون رو هم میریزن خدا رو دودره می کنن به علاوه کلی مطلب تکنیکی و محتوایی که تا چند سال بعد از دیدن فیلم میشه روشون فکر کرد . در نتیجه با این فیلم خیلی حال می کنم . Run Lola Run یکی از فیمهای محبوب منه . ایده ساده است چند ثانیه این ور اون ور چه تاثیری تو زندگی میذاره . همین جور henry fool ایده هل دادن از پایین به جای هدایت از بالا . و خیلی ایده های دیگه که تو فیلمهایی مثل snatch , memento , fight club , Last temptation of christ , seven , night on earth ,following , coffe & cigarettes , irreversible , reservoir dog , pulp fiction , ghost dog , .... منو جذب کردن . ایده ها لزوما تخیلی نیستن بلکه فقط می تونن سینمایی باشن و از سینما به درستی استفاده کنن .
از بیشتر فیلمهای تخیلی بدم میاد چون ایده خاصی ندارن به علاوه حرف خاصی هم نمی خوان بزن فقط می خوان بیننده رو مرعوب جلوه های ویژه بکنن و بگن ما اینیم . به نظر من جای این جور تخیل ها تو مدیوم سینما نیست بلکه کتاب جایگاه این نوع ارتباطه . به عنوان مثال کسایی که هری پاتر یا ارباب حلقه ها رو خوندن می گن فیلم خیلی مزخرف بود . چرا که خواننده کتاب رو بازآفرینی می کنه و با تخیل خودش وقایع رو می بینه در نتیجه قوه تخیل تقویت میشه اما فیلمها اساسا این قوه رو کور می کنن . ( اگه بعد از دیدن فیلم هری پاتر تصمیم بگیری کتاب رو بخونی هر وقت به واژه هری پاتر میرسی عکس اون پسره تو فیلم تو ذهنت میاد . )
متاسفانه وضع کتاب خوانی تو مملکت ما اونقدر افتضاحه که کمتر کسی حس و حال خوندن کتاب های علمی تخیلی و تخیلی که اساسا تقویت کننده خلاقیت هستن رو داره . ما اساسا کپی کارهای خوبی هستیم تا صاحبان ایده های نو .

خوندن در مدح تخیل خالی از لطف نیست .