حس کشف رمز

یه چند وقتی بود که وبلاگ بچه های دانشکده رو به طور جدی دنبال می کردم و سعی در کشف روابط و مفاهیم نوشته ها و کامنتها داشتم و از اینکه مفهوم بعضی از اتفاتی که قبلا برام بی معنی بود می فهمیدم حس کشف رمز و فسفر سوزوندن مثبت بهم دست می داد اما از این به بعد از این کار دوری می کنم چون فکر می کنم حس فضولو بردن جهنم معادل نزدیک اینجور حس کشف رمزه به علاوه اینجوری راجع به بعضی آدمها ذهنیت یک بعدی پیدا می کردم و این اصلا خوب نیست . از این به بعد تلاش می کنم وبلاگها رو بدون توجه به مصداقها و معادلهای خارجی افراد بخونم و اگر نتونستم این کارو بکنم مسلما دیگه اونها رو نمی خونم

آدم نباید از یک روزنه که نمی دونه اون ورش کیه و کجاست ، حقیقته یا خیال ، شوخیه یا جدی ، راسته یا دروغ به آدمها نگاه کنه و راجع بشون قضاوت کنه و بدتر از همه به هوش و ذکاوت خودش احسنت بگه در حالی که منطق میگه این کار اوج حماقته